کارشناس آمریکایی: در مکتب لیبرالیسم غرب توهین به اسلام مجاز است، ولی انتقاد از صهیونیسم نه!
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۶۰۵۱
در هفته‌های اخیر اهانت به ساحت مقدس قرآن کریم در کشورهای سوئد و دانمارک خشم مسلمانان را برانگیخته و تقریباً بیشتر کشورهای اسلامی خواستار قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی با این دو کشور شده اند. سید حسن نصرالله در سخنانی با محکوم کردن هتک حرمت به ساحت قرآن از مقامات کشورهای اسلامی خواست سفیران این کشور‌ها را اخراج کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
-به نظر شما مرز‌های آزادی بیان تا کجاست و افراد چگونه باید نظرات خود را ابراز کنند؟
علی سلام: در جهان بینی لیبرال سکولار، آزادی بیان یک آزادی برای همه است که به موجب آن حقیقت برابر با باطل می‌شود و هیچ حمایتی از حقیقت در برابر باطل وجود ندارد. البته در عمل، این «آزادی» بیشتر در مورد تعقیب باطل صدق می‌کند، در حالی که کسانی که حقیقت را می‌گویند اغلب به خاطر انجام این کار مجازات می‌شوند، یا از طریق جریمه نقدی، زندان، تبلیغات تهمت در رسانه‌ها یا در بدترین حالت، ترور توسط غرب و سازمان‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی با آنها رفتار می‌شود.
بنابراین، در جهان لیبرال سکولار شخص در انکار خدا، توهین به پیامبران، ترویج بداخلاقی، سوء رفتارهای جنسی با کودکان، دروغ گفتن در مورد رویداد‌های تاریخی جهان و ... آزاد است. این به اصطلاح ارزش در راستای لذت گرایی و فردگرایی افراطی است که سنگ بنای فلسفه اجتماعی آنهاست. این «آزادی بیان» است که بگوییم اگر مردی لباسی از فروشگاه بخرد، می‌تواند زن شود – که به‌طور مجرمانه زنانگی را به دارایی‌های مادی تقلیل می‌دهد که می‌توان از فروشگاه خرید – اما در کانادا، یک دانش‌آموز دبیرستانی برای همین موضوع دستگیر شد.
جهان بینی اسلامی این افسانه‌های ریاکارانه سکولار لیبرال و ادعاهای دروغ آزادی بیان را رد می‌کند. این به مردم اجازه می‌دهد که فکر کنند و کاوش کنند، اما فکر کردن و کاوش برای جستجوی حقیقت، نه فقط به خاطر پرسشگری یا به خاطر شورش بی هدف مانند آنارشیسم فکری که در تفکر غربی رخ می‌دهد. اگر قرار است مردم به خدا ایمان واقعی داشته باشند، باید بتوانند اسلام را زیر سوال ببرند، اما خالصانه و به قصد یافتن حقیقت، نه صرفاً طغیان و توهین به دین. برای حفاظت از جامعه، اشاعه و ترویج عمدی باطل در جوامع تحت حاکمیت شریعت اسلام محدود شده است. اگر کسی به خاطر طغیان و فساد جامعه به خدا یا مقدسات دین توهین کند، با کسی که در سفر حقیقت به دنبال یقین به حقیقت خدا و حقانیت اسلام است، بسیار متفاوت است.
-جایگاه اهانت به باور‌های دینی در مبانی حقوق بشری جهان کجاست؟
علی سلام: سازمان ملل یک رسانه ریاکارانه است که به عنوان یک چهره خندان برای مستکبرترین قدرت‌های جهان عمل می‌کند. آنها اخیراً به محکومیت سوزاندن قرآن رای دادند، اما وقتی دستور کار ۲۰۳۰ سازمان ملل را ترویج می‌کنند که به دنبال پاک کردن خدا از فلسفه اجتماعی حاکم بر همه کشور‌ها و جوامع و جایگزینی آن با یک الگوی بی خداست، این واکنش آنها معنایی ندارد. در قوانین حقوق بشر آنها، توهین به ادیان «آزادی بیان» در نظر گرفته شده است. سازمان ملل همان جهان بینی لیبرال سکولار را با مکرون فرانسه و دولت سوئد دارد. مکرون به شارلی ابدو - مجله‌ای که شرکت مادر آن متعلق به خانواده روچیلد است - اجازه می‌دهد تا به پیامبر اکرم (ص) توهین کند، اما همین شارلی ابدو یکی از هنرمندان خود را به دلیل تحقیر لابی صهیونیستی اخراج کرد. همین فرانسه، دیودون امبالا مبالا، کمدین را به دلیل اجرای یک نمایش طرح کمدی با مورخ دکتر رابرت فاوریسون که به هولوکاست توهین کرد، جریمه سنگینی کرد. طبق قوانین به اصطلاح «حقوق بشر» آنها، توهین به نور الهی جایز است، اما گفتن حقیقت غیرقانونی است. سوئد قوانین مشابهی دارد که توهین به مقدسات مذهبی را مجاز می‌داند، اما ممکن است در سطوح مختلف مورد مجازات قرار گیرد.
در شریعت الهی، توهین به نور الهی جایز نیست. حتی توهین به اعتقادات سایر ادیان که در طول زمان از ماهیت اصلی خود منحرف شده اند - مانند یهودیت و مسیحیت – هم مجاز نیست. تحلیل آکادمیک ادیان تحریف شده قابل قبول است، اما توهین‌های بی ادبانه، الفاظ رکیک و سایر اعمال تحریک آمیز غیرمجاز است. حتی در داخل اسلام نیز بر ما حرام است که به مسائل بحث برانگیز تاریخ اسلام به صورت گستاخانه و غیر آکادمیک که موجب اختلاف و نزاع می‌شود، به ویژه آنچه که منجر به خشونت و عدم اتحاد در امت می‌شود، بپردازیم. این بدان معنا نیست که ما در مورد تاریخ سکوت کرده ایم، بلکه به این معناست که ما تجسم اخلاق پیامبرانی هستیم که ادعا می‌کنیم از آنها پیروی می‌کنیم و هرگز از چنین رفتار ناپسندی در رد ادیان یا فرقه‌های دیگر استفاده نمی‌کنیم.
-اگر اهانت به باور‌های دینی و مذهبی مردم در جهان آزاد است آیا یک اروپایی می‌تواند کتاب مقدس تورات را هتک حرمت کند؟
علی سلام: به نظر می‌رسد توهین به اسلام و مسیحیت تنها چیز‌هایی است که در اروپای لیبرال سکولار جایز است. با توجه به این که چشم جهان به سوئد است، دولت سوئد برای جلوگیری از فاجعه روابط عمومی به ظاهر ریاکارانه، به شخصی اجازه داد تا تورات را در مقابل سفارت رژیم صهیونیستی بسوزاند. اما این مجوز به مرد مسلمانی داده شد که وقتی قرار بود اعتراضش شروع شود، گفت من این کتاب را نمی‌سوزانم و در عوض می‌خواست در مقابل آتش زدن کتاب‌ها حرف بزند. گرچه تورات امروزی همان توراتی نیست که به موسی (ع) داده شده است - زیرا او هرگز دینی را تبلیغ نکرد که یک نژاد را برتر از همه نژاد‌ها بداند و هرگز از پیامبران قبلی که پیامبران اکرم را اینگونه توصیف کرده‌اند، روایت نکرده است اما از آنجایی که این کتاب حاوی مقداری وحی الهی است که توسط افرادی که بیش از ۲۰۰۰ سال پیش متن مقدس را تغییر داده اند، خراب نشده بنابراین نباید مورد هتک حرکت قرار گیرد.
جالب است بدانید در مکتب لیبرالیسم، فرد فقط آزاد است که لیبرال باشد، اما آزاد نیست که نور حق را بر ادیان باطل که جهان را به بردگی گرفته اند، مانند صهیونیسم، امپریالیسم، دگرباشان جنسی و لیبرالیسم بتاباند.
علی سلام، موسس و سردبیر نشریه "بصیره" است. او که به عنوان یک روزنامه نگار مستقل فعالیت می‌کند در روزنامه‌ها و نشریات معتبر جهانی مقالات و تحلیل‌های زیادی را به رشته تحریر درآورده است. او از جمله افرادی است سازمان اطلاعات آمریکا مانع انتشار برخی از مقالات و نوشته‌های او در نشریات جهانی شده است.
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اهانت به قرآن نظام لیبرالیسم توهین به مقدسات اسلامی لیبرال سکولار علی سلام کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۶۰۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرسپولیس: وقاحت رخ داده در آزادی توهین به همه بانوان بود
باشگاه پرسپولیس طی بیانیه ای به اتفاقات بازی این تیم برابر تیم سپاهان واکنش نشان داد.
به گزارش مشرق، سال‌ها است بخشی از جامعه هواداری سپاهان، هر از چند گاهی اقدامات وحشتناکی را رقم می‌زنند. اقداماتی که در مقابله با این پدیده صورت می‌گیرد هم اصلا بازدارنده نیست و حتی به نظر اعتقادی به برخورد جدی وجود ندارد اگر مقامات با فشار افکار عمومی رو به رو نبودند.
در تمام این موارد دیده نشد باشگاه سپاهان حتی یک بار عمیقا متاسف باشد مگر این که از شدت بازتاب ماجرا، مجبور به این امر شده است.
در همین مورد اخیر حتی رویکرد انتقادی به این مسئله را زیر سوال برده‌اند و به آن‌هایی که به واسطه مشمئز کننده بودن، حادثه برانگیخته شده‌اند، اَنگ چسبانده‌اند. البته که آنها هم از این وضعیت پیش آمده خوشحال نیستند، چون روز چهارشنبه شاهد شروع یک جریان فکری و رفتاری بودیم که اگر در همین نقطه با شدت تمام در نطفه خفه نشود آغاز یک جریان خشونت و هتک حرمت نسبت به بانوان در تمام جامعه خواهد بود. آنچه اتفاق افتاد علیه بانوان هوادار تمام باشگاه‌ها از جمله خود سپاهان نیز بود.
ملت ما شهدای عزیز و گرانقدری را در دفاع از حرم داد تا پای داعش و تفکرات داعشی که جلوه‌ای از آن در نگاهی بود که به زنان داشت به این کشور باز نشود و حالا در کمال تعجب یکی همان تفکر را فریاد زده و در داخل و خارج فوتبال و ورزش باید بسیاری به حال خود متاسف باشند اگر به قدری متاثر نشدند که واکنش لازم را داشته باشند.
این ها غلو و بزرگ‌نمایی نیست، واقعیاتی است که کمتر جرات بیان آن وجود دارد و اما در ارتباط با رفتارهای بخشی از جامعه هواداران سپاهان و نه همه آنها حکایت طولانی است.
حمله به خودروی حامل مدیران باشگاه رقیب که با توجه به ابعاد سنگ و آجرها به نظر به قصد جان‌شان بود، نابینا شدن سرباز احمدی از دو چشم به خاطر پرتاب نارنجک دست‌ساز، حمله وحشیانه و بی‌رحمانه به تعدادی از هواداران پرسپولیس و ضرب و شتم آنها، نابینا کردن هوادار پرسپولیس، تهدید و ارعاب هواداران پرسپولیس در شهر و محل زندگی خودشان (اصفهان)، حمله به خودروهای خبرنگاران در تهران، آتش زدن خودروی یکی از خبرنگاران در حادثه‌ای دیگر، حمله به ماموران داخل ورزشگاه در بازی خارج خانه، حمله به اتوبوس حامل اعضای تیم فوتبال پرسپولیس با نارنجک که می‌توانست با شوک به راننده و از کنترل خارج شدن اتوبوس به اتفاقی فاجعه‌بار بدل شود، بخشی از حوادثی بوده‌اند که جدای از برخوردهای لفظی و فیزیکی معمول در ورزشگاه‌ها توسط این عده رقم زده شده است.
حالا هم پای مسائل ناموسی را به میان کشیده‌اند که دیگر برخوردهای انضباطی و اخلاقی برای مواجهه با آن کفایت نمی‌کند. این ماجرا قرار است تا کجا پیش برود؟
توجه افکار عمومی را به این نکته جلب می‌کنیم که توهین آن فرد معلوم الحال که معلوم نیست در چگونه دامانی بزرگ شده‌است فقط قسمت کوچکی از رفتارها و توهین‌های مشمئز کننده بخشی از هواداران سپاهان نسبت به بانوان بود.
باشگاه پرسپولیس مدارک و فیلم‌ها را جمع‌آوری کرده و در قالب شکایات علیه این فرد به طور خاص و علیه جمعی از هواداران و باشگاه سپاهان در اختیار ارکان قضایی فوتبال و دستگاه‌های ذیربط قرار می‌دهد اما قطعا این کفایت نمی‌کند.
چرا باید جامعه هواداری بعضی باشگاه‌ها به خاطر کوتاهی یا نگاه رنگی بعضی مسئولان امر و دستگاه‌ها در شهرهای خود به باوری برسند که برای خود حاشیه امنیت این‌چنین قائل باشند؟
همچنین به ارکان ورزش و فوتبال کشور، تضمین می‌دهیم چنین اتفاقاتی در قالب مواردی چون خشونت علیه زنان در ابعاد بین‌المللی فوتبال قابل پیگیری است اگر احساس نشود برخوردی که صورت می‌گیرد متضمن امنیت و حرمت بانوان هوادار همه تیم‌ها باشد و در این امر هیچ فرقی بین بانوان هوادار پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتور، خوزستان، گیلان، مازندران، کرمان و … نیست.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان